Πίσω από κάθε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ εκλεγμένο άρχοντα κρύβονταν πάντα οι πληγές της πατρίδας μου. Στο μπράτσο στις 7 Νοεμβρίου θα φορώ πένθος. Για τα χαμένα μου όνειρα, για τις προδοσίες που θα έρθουν. Θα φορώ κι ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο πέτο για αυτόν που επέλεξε την ΑΠΟΧΗ πληρώνοντας το τίμημα.
7 σχόλια:
Μέσα σε πέντε γραμμές και ένα επτάλεπτο βίντεο βρίσκει κανείς την απάντηση στο δίλημα της αποχής ή της συμμετοχής-συννενοχής. Διαλέγεις και παίρνεις..
ΘΛΙΨΗ ΦΙΛΕ ΜΟΥ! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΜΟΥ..
Η Ελλαδα μας!
Απλα συγκινητικο.
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΛΛΑ ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΩ
ΑΧΑΡΙΣΤΕ εμείς ψηφίζαμε τον πατέρα σου εσύ δεν βρίσκεις ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΛΟ ΜΟΝΟ μονο εσυ και οι φιλοι σου είσαστε καλοί.Ουστ ρε άχρηστοι που άμα πάρετε καμιά θέση είσαστε χειρότεροι απο αυτούς
http://www.youtube.com/watch?v=q5pJyeiTKh8&feature=related.
Ανώνυμε 7:09 Ο πατέρας μου έχει πάει εις τόπο χλοερό, είς τόπο αναπαύσεως και αναψύξεως εδώ και 30 χρόνια. Όσο για τη θέση που αναφέρεις ένας απλός βιοπαλαιστής ήμουν και θα είμαι. Που και που αλλάζω κάτι πρέκια έτσι για να περνάει η ώρα. Παλτό δεν έχω. Μου το είχαν πάρει κάποτε κάτι αλάνια σε μια αλησμόνητη παρτίδα στούκι. Οπότε είσαι εντελώς μα εντελώς άκυρος.
Λευτέρη και Θέμη, να 'στε καλά.
Ελπίζω να μην ψοφήσατε χθες..
an........... parete ipa.
Δημοσίευση σχολίου