Η λογοκρισία του ''χυδαίου'' και ο φασισμός του καθωσπρεπισμού

Δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις αλλά χυδαίοι άνθρωποι..

Με αφορμή μια ανάρτηση μου σε ένα blog που υποτίθεται πως τα ανεβάζει όλα, η απάντηση που πήρα ήταν να το γράψω καλύτερα γιατί δεν αναρτάται έτσι.. 

Σας παραθέτω αυτούσιο το κείμενο της απάντησης μου στον διαχειριστή του blog  που δεν θα ήθελα να ονομάσω γιατί απλά το προσπέρασα.. 

Το χυδαίο κείμενό μου :

http://koniortos.blogspot.com/2010/08/blogs.html

Και η απάντησή μου :

Δεν περίμενα ότι θα το δημοσιεύσεις. Απλά στο έστειλα αυτούσιο για να δω απο πόση λογικρισία
περνάνε τα κείμενα πριν ανέβουν στο blog σας. Σίγουρα μπορώ να σου στείλω πολύ όμορφα και καλογραμμένα κείμενα χωρίς τις ''χυδαίες'' εκφράσεις που τόσο δείχνετε να φοβάστε. Δυστηχώς σε μια κοινωνία που έχει χάσει προ πολλού κάθε μέτρο ευπρέπειας και σεβασμού μπαίνουν ακόμα φραγμοί στις λέξεις και στις σκέψεις. Πόση υποκρισία φίλε μου.. Με πολλή φιλική διάθεση διάβασε και το παρακάτω κείμενο απο τις Νεφέλες του Αριστοφάνη όταν ο Στρεψιάδης απευθύνεται προς εκείνες με όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια :

ΥΓ.Οι Νεφέλες αντικατοπτρίζουν την σημερινή εξουσία που με τόσο απροκάλυπτο τρόπο σε έχει κάνει να σκύβεις το κεφάλι.

Δεν σε παρεξηγώ οι περισσότεροι σκέφτονται σαν κι εσένα.

Μόνο που δεν θα έπρεπε να σε ενοχλούν οι λέξεις αλλά η χυδαιότητα της ίδιας της εξουσίας.

Σωκράτης

Ως σεις θεαί σεμνόταται, Νεφέλαι τ’ ουρανού, ηκούσατε την δέησιν ικέτου ταπεινού. Ήκουσες τώρα την φωνήν και την βροντήν συγχρόνως που μούγγρισμα θεόσεπτον αφήκε βροντοφώνως; 

Στρεψιάδης 

Κι εγώ, Νεφέλες, σας τιμώ, και θέλω να βροντήσω, και στις δικές σας τις βροντές με πόρδους ν’ απαντήσω,αλλά πολύ τις σκιάζομαι και τις φοβούμαι τόσο, που τώρα τούτη τη στιγμή κι αν επιτρέπετε και μη μπροστά σας θα κενώσω.