Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Κλάϊν μάϊν..

Απευθύνω έκκληση δια την σωτηρίαν της πολύπαθης πατρίδος μου. Πείτε μου συνοδοιπόροι και συμπάσχοντες ένα λόγο για να τους πιστέψω. 

Αφού έτσι κι αλλιώς στο τέλος θα επτωχεύσουμε που θα επτωχεύσουμε γιατί χτυπιόμαστε αδέρφια; 

Γατί συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε την οικονομική μας ανάκαμψη όταν το χρέος μας μέχρι το 2015 θα έχει φτάσει το 150% του ΑΕΠ; 

Για οποία σωτηρία ομιλούμε; Και δεν το λέω εγώ ένας φτωχός και μεροκαματιάρης βιοπαλαιστής αλλά οικονομικοί αναλυτές, διπλωματούχοι οικονομολόγοι, άνθρωποι του ΔΝΤ, και γραβατωμένοι επιστήμονες του Χάρβαρντ. 

Οποία τιμή.. Κάτι παραπάνω θα ξέρει από εμένα ο Κύριος Ρόγκοφ σκέφτηκα. Παιδί δικό τους είναι. Μου είπε λοιπόν ότι την χρεοκοπία δεν τη γλυτώνω, και ότι μαζί μου θα χρεοκοπήσουν Ισπανοί και Ούγγροι. Αδέρφια μου Έλληνες, καλό θα ήταν να αρχίζουμε από τώρα να συνηθίζουμε την ιδέα της επιστροφής στο τιμημένο μας νόμισμα τη δραχμούλα και την επιστροφή εις τας οικίας των προγόνων μας και εις τα χωριά μας. 

Εδώ καταθέτω και την απάντηση μου εις τον Κύριο Ρόγκοφ. Κλάϊν μάϊν ρε χαρτογιακά, δε μας σκιάζει φοβέρα καμιά. Η επιστροφή στα πάτρια εδάφη είναι η λύσις. Λίγο λαδάκι απο το καντήλιον του νεκροταφείου, ένα αυγουλάκι από την κότα του γείτονος, ένα κόκορα που θυσιάστηκε γιατί μας ξυπνούσε από τα χαράματα, ολίγο γάλα από την κατσίκα του μπάρμπα Μήτσου, μερικά ζαρζαβατικά από το μικρό μας κήπο, και λίγα αγριόχορτα από το βουνό, συμπληρώνουν ένα υγιεινό και πλήρες γεύμα. Βεβαίως χρειάζονται και θυσίες. Το ηλεκτρικό ρεύμα και οι πολυτέλειες που απαντώνται εις τις σύγχρονες οικίες καλό θα είναι να ξεχαστούν. Χωρίς ρεύμα μπορείτε να επιβιώσετε άνετα. Χωρίς φαΐ όμως το πολύ καμιά σαρανταριά μέρες. Μόλις περάσουν τα σαράντα θα σας βρουν τούμπανο. 

Όσο γι' αυτούς που θα αναγκαστούν να μείνουν στο ''κλεινόν άστυ'' δεν μπορώ να εγγυηθώ δια την ημετέραν σωτηρίαν και την διατήρηση της Εθνικής τους ταυτότητος. Δεν ξέρω αν μπορώ να τους συμπονέσω και ίσως και να αρνηθώ μετά από 10 ή 15 χρόνια να δώσω χείρα βοηθείας σε μια Αθήνα εξισλαμισμένη και παραδομένη στις ορέξεις εγκληματιών λαθρομεταναστών και λοιπών φυλών της γης.

Μετά απο 10 χρόνια..δεν εγγυώμαι τίποτα..
Και επειδή μέχρι τότε μπορεί να τα έχω τινάξει.. σας δίνω μία συμβουλή..
Αδέρφια ζήστε τη στιγμή γιατί η ζωή ειναι μικρή και κλάϊν μάϊν..

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

+1 για το χιούμορ σου.

Ανώνυμος είπε...

ΕΤΣΙ ΕΝΑΙ ΟΠΩς ΤΑ ΛΕΣ ΑΔΕΡΦΕ. Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΖΟΡΙΚΗ. ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙΑ.

Θέμης είπε...

Τώρα τελευταία εγινες πολύ νυχτερινος τύπος και σε χάνω. μεταμεσονυχτια ανάρτηση βλέπω. Αυπνίες..;;

OXΙά είπε...

Εγώ που ζω όπως περιγράφεις 4 μήνες το χρόνο, μια χαρά είναι αλλά θέλει κότσια.
θα τα λέμε στο βουνό...σύντομα.

Δράκοντας είπε...

Και στο είχα πει ρε Λευτέρη μην μπαίνεις με τον λογαριασμό μου στα σχόλια..

Με ανάγκασες να διαγράψω τον εαυτό μου..

@οχιά την ζωή που περιγράφεις την έκανα σχεδόν 30 χρόνια..

@Θέμη τώρα τελευταία έχω αϋπνίες..

Ανώνυμος είπε...

OXI ΦΙΛΕ ΜΟΥ. ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΕΔΩ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΝΑΠΑΛΕΨΕΙΣ. ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΕΣΥ ΟΧΙ ΝΑ ΣΕ ΔΙΩΞΟΥΝ