Διεφθαρμένα όνειρα..

Σήμερα ξύπνησα με απίστευτους πόνους. 

Οι 32 από τους 33 σπονδύλους της μέσης μου σμπαραλιασμένοι από το χθεσινό χαμαλίκι μου υπενθύμισαν για μια ακόμη φορά τη σωματική μου αναπηρία. Κάθισα στην άκρη του καναπέ και για δέκα λεπτά πάλευα να φορέσω το παντελόνι και να δέσω τα κορδόνια μου. Στο τέλος ήρθα και σκέβρωσα μένοντας καθηλωμένος σε στάση ελεημοσύνης με το κεφάλι μου να γίνετε ένα με το πάτωμα..

Δεν είμαι και στα καλύτερα μου σήμερα, σκέφτηκα δένοντας την πανάκριβη γραβάτα μου και κατεβαίνοντας από τον 65ο όροφο της πολυτελούς σουίτας μου..

Πως θα εμφανιστώ έτσι στο meeting.. Προχώρησα με αργά και σταθερά βήματα μέχρι το γκαράζ και είπα στον παρκαδόρο να μου κατεβάσει την Porsche 911 turbo.

Την ψιλογιόμισα με 90 ευρώπουλα και άφησα και ένα δεκάρικο πουρμπουάρ. Μη με πούνε και γύφτο..

Φτιάχνοντας τους πλαϊνούς καθρέφτες φόρεσα το μαύρο μου γυαλί και αναρωτήθηκα πόσο διεφθαρμένος είμαι.

Πως καταφέρνω τόσα χρόνια να τους κλέβω και να μην πληρώνω μία στην εφορία λαδόνοντας μερικά λιγούρια. Πόσο περήφανος νοιώθω που πληρώνω με μισθούς πείνας τους υπαλλήλους μου ενώ εγώ απολαμβάνω το μαύρο μου χαβιάρι και το πανάκριβο Chateau Latour ένα μεγαλειώδες κρασί με έντονο το άρωμα της γλυκόριζας και του βατόμουρου. Στην υγεία των κορόιδων σκέφτηκα χαμογελώντας σαδιστικά.. Ο πόνος στη μέση άρχισε να υποχωρεί χάρη στα θερμαινόμενα ανατομικά καθίσματα της Porsche. Τι σου είναι ένα καλό αυτοκίνητο..

Στο γραφείο με περιμένει η ξανθιά δίμετρη γραμματέας μου και μια αντιπροσωπεία Κινέζων φτωχομπινέδων. Θα προτιμήσω την ξανθιά και θα της ζητήσω να μου κάνει ένα χαλαρωτικό μασάζ. Ποιος τους γ@μεί τους Κινέζους..

Μια φωνή ακούστηκε..μέσα από τους βρυχηθμούς των άγριων ίππων του πορσικού.

Αγάπη μου είσαι καλά; τι σου συμβαίνει; Ξύπνα πήγε οχτώ η ώρα..

Σηκώθηκα και σε βρήκα με ένα μισοφορεμένο παντελόνι και ένα παπούτσι να κοιμάσαι στην άκρη του καναπέ. Αλήθεια πως είναι η μέση σου; Δεν μπορώ να ισιώσω με τίποτα της απάντησα. Πονάω πολύ.

Να 'ξερες τι διεφθαρμένο όνειρο έβλεπα, μουρμούρισα..

Θα σε πειράξανε τ' αυγά που έφαγες χτες το βράδυ μου απάντησε εκείνη..

Με συνόδευσε μέχρι την πόρτα του ασανσέρ αφού πρώτα με ίσιωσε τραβώντας με ελαφρά από το γιακά του πουκαμίσου. Κουνούσε το κεφάλι της χωρίς να μιλάει και τότε κατάλαβα πόσο αξιολύπητος ήμουν. Κατέβηκα από το 2ο όροφο της ετοιμόρροπης πολυκατοικίας. Στον καθρέφτη προσπάθησα να φτιάξω λίγο τα μαλλιά μου που είχαν πατηθεί μονόπατα από το βραδινό ύπνο και έκαναν το κεφάλι μου να μοιάζει με τηγανόψωμο.

Έκανα δυο γύρους για να βρω τον σκαραβαίο. Δε θυμόμουν που είχα παρκάρει..

Τον βρήκα τίγκα στην κουτσουλιά και με άδειο ντεπόζιτο.

Πήγα να φτιάξω τον πλαϊνό καθρέφτη και μου 'μεινε στο χέρι.

Έβαλα ένα δεκάρικο βενζίνα και ξεκίνησα.

Ο πόνος στη μέση ήταν πλέον φρικτός και το κάθισμα του σκαραβαίου χειροτέρευε την κατάσταση μου. Ξέχασα να πάρω και ένα μαξιλαράκι ο μαλάκας..

Το τηλέφωνο χτύπησε. Στην άλλη γραμμή το αφεντικό μου..

Μήπως ξέρεις τι ώρα είναι; Δυο φορτηγά σε περιμένουν για ξεφόρτωμα απο τις 6.

Τελικά δεν ήταν τ' όνειρο διεφθαρμένο αλλά η πραγματικότητα φίλε μου..

Μα πολύ διεφθαρμένη..

Σήμερα πήρα και την πρώτη μου μίζα.

15 μέρες αναρρωτική με κάταγμα σπονδύλου..