Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Το παράπονο του μπετατζή

Και πάνω που έλεγα πως είχε στρώσει η δουλειά ήρθες εσύ Γιώργο να με γονατίσεις. Το χτύπημα μεγάλο και σκληρό. Δεν έχω σηκώσει ούτε ένα αυθαίρετο από την μέρα που σε ψήφισα που να με κουλάνει ο Θεός για το βαρύ μου αμάρτημα. Έχω να ρίξω μπετά εδώ και 4 μήνες. Ούτε μαντριά για τα γίδια δεν φτιάχνει ο κόσμος Γιώργο μου. Τρία χρόνια μου είπανε θα κρατήσει η κρίση στην οικοδομή, μέχρι τότε θα τα 'χω τινάξει από την πείνα. Ούτε τα χτισμένα δε μπορώ να πουλήσω. Ποιος θα πάρει διαμέρισμα τέτοιες εποχές; Ήμουνα μεγαλοεργολάβος Γιώργο και με κατάντησες μπετατζή.

Και η λέξη αυτή με πληγώνει..μου θυμίζει την εποχή που ζούσα με ένα άτομο στο New Jersey και είχα χτίσει όλο το Fifth Αvenue του New York City για πάρτη του. Και μπήκα ένα μεσημέρι μέσα φορτωμένος με τα ζεμπίλια, και άκουσα μια βουή μέσα από την κουζίνα να μου λέει : Δεν την αντέχω αυτή τη ζωή, θα φύγω μακρυά σου παλιομπετατζή. Τη μπετονιέρα λέω μην την κατηγοράς αυτή σου δίνει για να φας. 

Ζωρζ Πιλαλί

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου ρε Ζωρζ γίγαντα...
ΘΑΝΑΤΟΣ

Ανώνυμος είπε...

ΛΑ ΤΑ ΜΙΝΟΡΙΑ ΘΑ ΑΠΑΓΓΕΙΛΩ
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ ΖΩΡΖ ΠΙΛΑΛΙ
ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΣΟΥ

Ανώνυμος είπε...

Theos