Το παλαμάρι του βαρκάρη

Πριν το ξεκίνημα της μεγάλης δημοσιογραφικής του καριέρας ήταν ένα απλό και φτωχό λαϊκό παιδί που διαφήμιζε λάστιχα αυτοκινήτων και ενίοτε προϊόντα σύσφιξης. 

Η εξέλιξη του έκτοτε ήταν ραγδαία. Το παιδί θαύμα στρατεύτηκε στις τάξεις της ΝΔ και λίγα χρόνια αργότερα εκδίδει το εξαιρετικό συγγραφικό αριστούργημα '' Η Λιάνη στηρίζει την αλλαγή'' που το εξώφυλλο του θυμίζει έντονα κάτι από το ''παλαμάρι του βαρκάρη'' μια καλτ ποιητική ταινία της δεκαετίας του 70. 

Εκεί ο κατά τα άλλα βαθιά θρησκευόμενος Καρατζαφέρης δημοσιεύει πλήθος εκπαιδευτικών φωτογραφιών και συναφούς παιδαγωγικού υλικού. Το μεγάλο ''πήδημα'' στην καριέρα του φτωχού πλην τίμιου καναλάρχη, εκδότη, αρχηγού κόμματος, και ιδιοκτήτη 666 ακινήτων είχε ήδη πραγματοποιηθεί. Η συνέχεια της ιστορίας λίγο πολύ γνωστή. Δε θα μακρηγορήσω αναφέροντας ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στην εξέλιξης του ανδρός και των συν αυτώ προσκυνησάντων.

Φαίνεται πως η μνήμη μερικών μπουμπούκων και μπουμπουκιών της πολιτικής βοθρίλας είναι επιλεκτική  και το εμετικό σύνθημα χέρι χέρι με τον Καρατζαπεριστέρη ταιριάζει γάντι με την αυτιστική νοημοσύνη τους. Θα σταματήσω εδώ το μικρό μου αφιέρωμα στον ''αγώνα του'' γιατί αν συνεχίσω θα αμολήσω το δικό μου βόθρο και θα χάσω το δίκιο μου. 

Φεύγω καρφί, παίρνω τα χάπια της ναυτίας  και πάω να απολαύσω την Άννα Γούλα στο επικό άσμα ''Τα πίνω όλα'' μα δεν τα καταπίνω..